Polacy na mapach świata.
Nasza Biblioteka jako jedna z czterech w wielkopolsce zakwalifikowała się do projektu pt. "Polacy na mapach świata" realizowanego przez Stowarzyszenie Zielona Grupa z Poznania. Podczas pierwszych spotkanń, w dn. 7 listopada br. dzieci z IV i V klasy Szkoły Podstawowej w Zdunach poznały sylwetki takich Polaków jak: Ernest Malinowski i Maurycy Beniowski. Kim byli, i czym zasłużyli się dla Polski?
Ernest Malinowski był to konstruktor i budowniczy, który dokonał rzeczy niemożliwej poprzez wybudowanie kolei transandyjskiej. Podczas konfliktu zbrojnego z Hiszpanią Malinowski przebywał w porcie Callao i zajmował się przygotowaniem fortyfikacji, które wykorzystywały nowoczesne rozwiązanie techniczne. Gdy rozpoczęła się bitwa Malinowski jako ochotnik wziął udział w walkach. Obrona Callao miała decydujące znaczenie dla losów wojny. Po zwycięstwie Malinowski otrzymał medal oraz honorowe obywatelstwo Peru.
Kolejne spotkanie dotyczyło Maurycego Bieniowskiego, podróżnika, odkrywcy. 10 października 1776 roku Maurycy Beniowski został wybrany na króla Madagaskaru. Beniowski postanowił zalegalizować swoje rządy i wyruszył w podróż aby znaleźć poparcie we Francji, Anglii, czy Ameryce. Przez kolejne 10 lat podróżował po świecie odwiedzając kolejne kraje. A Ameryce grywał w szachy z Benjaminem Franklinem i odwiedzał zaprzyjaźnionego Kazimierza Pułaskiego, wziął udział w wojnie austriacko-pruskiej (1778-79), a cesarzowa Maria Teresa mianowała go hrabią, namawiał cesarza Austro-Węgier Józefa II do skolonizowania Madagaskaru i stworzenia tam własnego imperium.
Kolejne spotkania odbył się 16 listopada. Tym razem bohaterami byli Jadwiga Toepliz-Mrozowska oraz Henryk Arctowski.
Jadwiga Toeplitz-Mrozowska urodziła się w 1880 roku w Janowicach Poduszowskich. Szybko opuściła dom rodzinny udając się na nauki do Krakowa, a później Warszawy. Od początku chciała zostać aktorką. W 1900 roku zadebiutowała na deskach Teatru Miejskiego we Lwowie. Sama interesowała się sztuką, historią, astronomią i geografią, z pasją uczyła się języków obcych. Z czasem całkowicie oddała się swojej największej pasji, podróżowaniu. Do 1918 roku zjeździła całą Europę, więc ruszyła w kierunku Azji. W kolejnych latach odbyła serię podróży do Indii, Cejlonu, Persji, Kaszmiru, Tybetu. W 1929 roku wyruszyła w podróż na Pamir. Wyprawa trwała 2 miesiące, konno i pieszo przebyli ponad 1800 km. Wyprawa przyczyniła się do poznania geografii Azji Centralnej oraz odkrycia nowej przełęczy w górach Kurtaka, w pobliżu jeziora Zorkul. Jako pierwsza kobieta otrzymała złoty medal Włoskiego Towarzystwa Geograficznego, które odkrytą przez nią przełęcz nazwało Passo J. Toeplitz-Mrozowska.
Ostatnim poznanym bohaterem był Henryk Arctowski, który po dwóch latach pracy na Uniwersytecie, w 1895 r. poznał Adriena de Gerlache de Gomery’ego, który w tym czasie przygotowywał się do badawczej wyprawy antarktycznej. Statek Belgica, którym podróżowała cała ekspedycja, odbił od brzegu w 1897 roku. Po kilku miesiącach wpłynęli na Ocean Południowy i dotarli do nieodkrytych wysp, których dotąd nikt nie umieścił na żadnej mapie.Henryk Arctowski i jego towarzysze byli zmuszeni jako pierwsi na świecie spędzić zimę w okolicach bieguna południowego. Borykali się nie tylko z mrozem i mało urozmaiconym jedzeniem. Najtrudniejsza do przetrwania okazała się noc polarna. Brak światła słonecznego osłabił wszystkich uczestników wyprawy. Członek ekipy badawczej Emil Danco zmarł, a jeden z marynarzy cierpiał na chorobę psychiczną. Na szczęście ruchy lodowych kier utworzyły przesmyki, którymi statek mógł wypłynąć na otwarte morze po 13 miesiącach niewoli. Po powrocie Henryk Arctowski opracowywał badania poczynione w czasie wyprawy.
Po obejrzeniu i wysłuchaniu teatru kamishibai, dla każdej grupy, odbyły się warsztaty twórcze.
Projekt "Zielona Grupa" dofinansowany jest ze środków Muzeum Historii Polski w Warszawie w ramach programu "Patriotyzm Jutra".