Podczas wczorajszego spotkania, który odbył się w bibliotecznej Facjatce odwiedziliśmy… Tybet. Udało się to dzięki podróżnikowi i autorowi wielu reportaży, Robertowi „Robb” Maciągowi.

Autor „Tysiąca szklanek herbaty” barwnie opowiedział o tym kraju. Tybet to kraina historyczna obejmująca Wyżynę Tybetańską, wraz z przyległościami. Graniczy z Nepalem, Bhutanem, Północnymi Indiami, Birmą, Chinami kontynentalnymi, Wschodnim Turkiestanem . Ze względu na swoje położenie i rozmiary, w obrębie Tybetu znajduje się wiele jednostek geograficznych. Na południu granicę stanowią Himalaje. Na północy znajdują się olbrzymie,  bezludne i górskie pustynie. Tybet Centralny stanowi pas wyżyn i gór pokrytych łąkami. Tybet Wschodni obejmuje g głębokie zalesione doliny wielkich systemów rzecznych takich jak Zachu (Mekong), Drichu (Jangcy) czy Gyalma Ngulchu (Saluin). Poza głównymi pasmami górskimi takimi jak Himalaje, Karakorum, Ałtyn-tag, Gangkar Chogley tworzącymi naturalne granice. Dlatego też Tybet często określany jest mianem trzeciego bieguna.

W Tybecie swoje źródła mają największe i najważniejsze rzeki Azji, w tym Brahmaputra, Indus  liczne dopływy Gangesu, Satledź, Karnali, Arun, Mekong, Saluin, Irwawadi, Yangtse, Huangho (Żółta Rzeka). W rezultacie, w skali roku przez Tybet przepływa 6% wód Azji i około 28% całej wody w Chinach. W Tybecie występuje ponad 15.000 naturalnych, w większości bezodpływowych, jezior słodko- i słonowodnych, 

Do kogo należy Tybet?

Chciałoby się powiedzieć, że do Tybetańczyków, to niestety tak nie jest. W październiku 1950 roku chińscy komuniści zajęli Kham (Wschodni Tybet), a w 1951 r. w efekcie podpisania tzw. 17-punktowej ugody zawładnęli całym Tybetem. W 1959 r. Dalajlama XIV, ratując życie, zbiegł do Indii, gdzie w podgórskiej miejscowości Dharamsala przebywa do dziś.

W 1965 r. historyczne terytorium Tybetu zostało podzielone, w wyniku czego, utworzony został Tybetański Region Autonomiczny (w jego obecnym kształcie). Pozostałe tereny przyłączono do chińskich prowincji Qinghai, Gansu, Syczuan i Yunnan.

Stolicą Tybetu jest Lhasa, położona jest na wysokości 3656 m n.p.m. Dolina, w której usytuowane jest miasto wyrzeźbiona została przez rzekę Kiychu (Szczęśliwa Woda), będącą dopływem Brahmaputry. Miasto wybudowano na podmokłym terenie, w krajobrazie którego dominują wzgórze Marpori (Czerwona Góra – z Potalą) i Chakpori – Żelazna Góra. 

Język tybetański należy do niewielkiej grupy języków tybeto-birmańskich i nie jest podobny do żadnego z języków swoich sąsiadów. Tak, jak wielka jest różnorodność ludów zamieszkujących Płaskowyż Tybetański, tak wielka jest rozmaitość używanych dialektów (blisko 220), które często uniemożliwiają wspólne porozumienie.

Cieszymy się z tej podróży i już czekamy na kolejne! Tymczasem zapraszamy na  spotkanie o kobietach – już 14 marca 2024 roku.